De ervaring leert dat in tijden van bloei en vooruitgang aan het gebed minder betekenis wordt toegekend. Als het mensen goed gaat krijgt alles iets zonnigs en is het gebed niet nodig. Maar in tijden van tegenslag en nood is dat vaak anders. Mensen worden met de grenzen van het bestaan geconfronteerd, met de eindigheid van het leven. In zulke tijden lijkt het gebed zijn betekenis te herkrijgen. Niet voor niets luidt het gezegde: nood leert bidden. We leven in een tijd waarin het gebed voor velen weer uitkomst lijkt te bieden.

Het gebed behoort onverbrekelijk bij onze christelijke traditie. Bidden doen we op vele momenten en manieren. Bidden kunnen we voor onszelf of voor anderen. Soms in de beslotenheid van het alleen-zijn, in gesprek met God, thuis of onderweg. Bij het opstaan en weer naar bed gaan. Soms kort, soms lang. Soms vol van verdriet of angst, soms dankbaar en blij. Maar ook samen met anderen, met gezinsgenoten of vrienden. Soms in pastorale relaties op huisbezoek of op beslissende momenten van het leven. We brengen zo onze vragen en twijfels, onze hoop en wanhoop, onze zorgen en verlangens of onze dankbaarheid voor het aangezicht van God. Om zo te leren aanvaarden de weg die God met ons gaat. Ook wanneer dat niet de weg is die we graag zouden willen gaan.

Bidden is antwoord geven op wie God in je leven is, antwoord geven op wat Hij in je leven betekent. Bidden is je verbonden weten met God, de vereniging van de menselijke ziel met zijn Geest. Op een zodanige wijze dat Hij je leven vult, inhoud geeft en draagt. En bidden in de Naam van Jezus, wil zeggen, dat Hij er verantwoordelijkheid voor kan nemen, verantwoordelijkheid voor wat wij God vragen. Dat Hij er met zijn Naam voor kan instaan. Bidden in christelijke zin kan dan ook niets anders betekenen, dan dat we Jezus gaan nazeggen, wat ons in het leven te doen staat. Of met de woorden van Calvijn: 'Wij bidden als door Zijn mond'.

Bidden maakt mensen anders. Bidden zet mensen om. Bidden is je vrij weten van de ketenen die je weerhouden om de weg van de navolging te gaan. Bidden is geloven dat in tijden van corona er een weg is van bronnen die overvloeien van alles wat nodig is, om die weg te gaan. Wie zo bidden kan en bidt, tegen die allen zegt Jezus: 'Wat je de Vader vraagt in mijn Naam - Hij zal het je geven'. De woorden zijn ontleend aan het evangelie van Johannes. Het is eigen aan dit evangelie het leven te bezien vanuit het perspectief van de opstanding van Jezus. Concreet betekent dit, dat alles wat het leven moeilijk maakt, door wat je overkomt of met je gebeurt - dat, dat je leven niet mag bepalen. Het nodigt ons uit om daar wat mee te doen. Tegenslag, ziekte of ongeluk te boven te komen door een wending te geven aan je leven in het perspectief van het koninkrijk van God.

In dit perspectief mogen wij - ondanks de coronadreiging - biddend ons leven toevertrouwen aan onze Heer:

Laat komen, Heer, uw Rijk, uw koninklijke dag,
toon ons uw majesteit, Messias, uw gezag!

(lied 756: 1 NLB)

Ds. Jaap van de Meent
 

Afbeelding: Hans Holbein de Oudere, Gebed op de Olijfberg, hoogaltaar van de Dominicanerkerk in Frankfurt, 1501