Deze zondag
![]() Kijk hier de dienst terug Een onbekende Zijn we over een tijdje nog wel in staat om iets tot ons te nemen dat we niet kennen, of zitten we zo opgesloten in onze data-bubbel dat we in alle communicatie alleen onszelf nog maar tegenkomen? In zijn recente lezing in New York waarschuwt de historicus Timothy Snyder voor het verkokerende effect van onze digitale middelen. Omdat we achter onze schermpjes alleen nog maar bevestigd worden in wat we toch al dachten, zal een vaardigheid als empathie al snel als eerste sneuvelen. Met alle desastreuze gevolgen van dien. We hebben het deze week weer aan den lijve weer kunnen ervaren in onze politieke arena’s. Maar het heeft ook tot gevolg dat ons persoonlijk leven opdroogt en verstart. Want zonder een tegenover dat wij niet kennen, zijn we enkel aan een gesloten zelfgesprek overgeleverd en zal uiteindelijk alle zuurstof uit ons leven verdwijnen. En dan moet je niet vreemd staan te kijken als de barbarij het roer overneemt. In het verhaal van komende zondag kon het nog weleens daarover gaan. Lukas vertelt hoe de grote apostel Paulus in Athene te midden van alle godsbeelden ook een altaar aantreft dat bestemd is voor de onbekende god. De religieuze mens wilde blijkbaar in het oude Athene geen risico’s lopen. Overal zijn goden voor, maar om geen god over het hoofd te zien is er voor de zekerheid ook dit altaar gebouwd. En precies daarover wil de apostel het hebben. Over die onbekende of, anders vertaald, over dat onkenbare. Het is het evangelie dat ons wegtrekt uit onze bekende wereldjes en overtuigingen. Het gaat over iemand die de bestaande orde opschudt en bevraagt. Overal waar Paulus komt ontstaan daarom ook opstootjes. Hij verkondigt namelijk niet de religie die zich aanpast aan de bestaande structuren, hij heeft een verhaal dat er haaks op staat. Het gaat in tegen de dogma’s van de Keizer want het rekent met een andere koning, namelijk met de bevrijderkoning Jezus. Maar men wil dat vreemde niet. Men wil enkel bevestigd worden in het eigen gelijk. Xenofobie alom. Maar het evangelie van Jezus breekt onze versteende en verstarde opinies open. Het escapisme moet plaats maken voor de ontdekking van de aarde. En dan gaan harten, zielen en hoofden open. Dan moet de angst voor het onbekende plaatsmaken voor ontvankelijkheid, voor geloof, hoop en liefde. Dan ontstaat ruimte voor een menselijkheid die niet bedreigt maar omarmt. Daarover moest het maar eens gaan komende zondag. Opdat we wat worden uitgetild uit onze coconnetjes en weer een beetje mens worden. Ad van Nieuwpoort | ||
terug | ||