Dit Kerstfeest

Dit Kerstfeest
Een booster van hoop

‘Er begint zich steeds meer een gevoel van moedeloosheid in de maatschappij te nestelen’, aldus de Paul Depla, onlangs in de Volkskrant. ‘Aan het begin van de crisis zagen we nog veel veerkracht bij burgers, bedrijven en organisaties. Er werden allerlei creatieve oplossingen bedacht om ontmoetingen en activiteiten mogelijk te maken en geld te kunnen blijven verdienen. Maar inmiddels lijkt de rek eruit. Mensen zijn murw geworden. Ze gaan niet eens meer demonstreren, maar trekken zich terug.’

Murw. Veel tunnel, weinig licht. Het is het gevoel waar ook de schrijver van het Kerstevangelie mee inzet. Hij begint met twee stokoude mensen zonder uitzicht. En met een wereld in de greep van een Keizer die zijn spierballen wil meten. Het is een thema door heel dat bijbelse verhalenboek heen. Die tunnel zonder licht krijgt ook taal in het boek Ruth dat we de afgelopen weken met elkaar lazen. Ook daar werd een mens geschilderd zonder hoop en zonder uitzicht. Naomi die alles kwijtraakte wilde alleen nog maar Mara genoemd worden: bitter. Murw. Het krijgt door heel de bijbel heen taal.

Maar daar blijft het niet bij. Waar niemand meer hoopt en waar de berusting regeert, gebeurt iets dat alles in een ander licht zet. Een Stem van boven breekt binnen in een bezette wereld. In het verhaal van Ruth heel impliciet, in het verhaal van Kerst expliciet. Ineens breekt door de kale plekken van de bestaande orde heen het licht door. Licht dat schijnt op een klein, onaanzienlijk verhaal van twee mensen die een weg gaan naar nieuw leven. Het is het verhaal van Ruth en Boaz, van Jozef en Maria. Hier gaat het niet zozeer om het krijgen van een kindje, hoe mooi ook. Hier gaat het over de mogelijkheid van een nieuw begin. ‘Nataliteit’ noemt de filosoof Hanna Arendt dat. Met andere ogen leren kijken. Ontvankelijk worden voor een dimensie die wij zelf niet organiseren kunnen.

Op de Sixtijnse Kapel zien we ergens het beeld van een oude Madonna met kind. Eerst denk je dat het Maria is met het Christuskind. Maar het is de oude Naomi met aan haar borst Obed. In dat beeld wordt alles samengevat. Wat dood leek te lopen is geopend naar de toekomst. Daarover gaat Kerst, daarover gaat ons leven vandaag.

Dit keer opnieuw Kerst in een heel klein verband, met een paar mensen, wat kinderen die zingen, mooie muziek van Hermine Deurloo en Rembrandt Frerichs en een verhaal dat ons een booster van hoop geeft.

Vier het graag online mee en weet dat we ons intens met u verbonden weten.

Ad van Nieuwpoort
 
terug