Deze Zondag

Deze Zondag
De opstanding van Jezus met Pasen leek zo’n hoopvol nieuw begin. Jezus overwon de dood; zo ging hij ons voor, het leven tegemoet. We leerden kijken met het perspectief van onmogelijke mogelijkheden.
Maar hoe houd je dat vol? Jezus is niet meer onder ons. Het oorlogsgeweld aan de oostgrens van Europa trok zich niets aan van Pasen. En de pijn van die oorlog wordt steeds meer zichtbaar en voelbaar, ook voor ons.
We worden teruggeworpen op onszelf.

In de lezingen van a.s. zondag gaat het over verwoesting en verlatenheid. En over de schrik en de pijn die daar het gevolg van zijn. Die ons verwarren en bang maken.
We horen wat de profeet Joël en de evangelist Johannes ons daarover te zeggen hebben. Met het oog op Pinksteren dat eraan komt. Het is goed om ons tijdig op dat feest van de komst van de heilige Geest voor te bereiden. Om opnieuw ruimte te maken voor het goede leven dat God heeft bestemd voor de mens.
Joël profeteert over dit allesomvattende perspectief van God en Jezus verbindt ons daarmee. Hun oproepen om niet bang te zijn, wijzen ons een weg om te gaan. God en Jezus geven ons de vrede die alle ongerustheid en moedeloosheid verdrijft. De heilige Geest zal ons er blijvend aan herinneren.

Daar gaat het zondag over. Misschien wel aan de hand van de afbeelding die Marc Chagall maakte van Joël als de profeet van Pinksteren. Of aan de hand van het gedicht dat de stadsdichter van Wijk bij Duurstede schreef tussen 16 maart en 4 mei voor de dodenherdenking van dit jaar aldaar. Hoe actueel kun je het hebben. En dat ook nog op moederdag.

Ds. Henk Steinvoort, Cothen
terug