Roeping

‘Practice what you preach!’ In ongeveer alle managementboekjes over leiderschapsstijlen komen wij dit devies tegen. Als jij wilt dat jouw bedrijf of jouw organisatie de missie nastreeft die jij voor ogen hebt, laat dan zelf zien hoe het in de praktijk werkt. We horen het op vele fronten. Ook deze weken binnen Europees verband. Hoe denk je gezaghebbend te kunnen zijn als je zelf ten prooi valt aan corruptie? Caroline de Gruyter benoemde het onlangs na de ‘Qatar-gate’ zo: ‘Er rest ons maar één oplossing: zelf onkreukbaar worden!’ Vertrouwen winnen is ingewikkelder dan het verspreiden van moreel verval.

De priesters maken er een potje van, zo gaat het verhaal van Samuël. Ze vullen hun zakken met wat voor de tempel bestemd is. En daarmee verliezen zij niet alleen hun gezag, maar gooien ze ook het verhaal waar zij voor staan te grabbel. We zien het in de kerk, in de politiek en in het bedrijfsleven. Het gevolg is dat elk gezag gewantrouwd wordt. En niemand het meer waagt om met een visie te komen.

Het woord is schaars, zo staat te lezen, en het visioen is ver te zoeken. De priester is letterlijk en figuurlijk blind en de zon lijkt definitief onder te zijn gegaan. Maar zo staat er: de Godslamp was nog niet gedoofd. Ergens in die donkere wildernis van wantrouwen en gebroken gezag, brandt een lampje. De meesten zien het over het hoofd, maar het lampje dat daar brandt, is het uitgangspunt voor hoop en een nieuw perspectief.

Terwijl iedereen de weg kwijt is, klinkt daar een stem die roept. Samuël heeft geen idee wie daar roept. En ook de priester komt er niet op. Maar die roepstem blijft maar klinken. Tot viermaal toe. En pas de vierde keer wordt het begrepen. Dit is niet een stemmetje vanbinnen. Hier klinkt een stem die de kleine Samuël bij name kent. En hem oproept om niet te blijven hangen in wat mis gaat, maar om op te staan en profeet te worden.

Samuël wordt geroepen. En het eerste wat hij doet is: hij opent de deuren en de ramen van de tempel. In dat oude instituut waar niemand meer in gelooft, moet een nieuwe wind gaan waaien. Dat lampje moet gaan worden tot een lopend vuurtje dat ons aanzet om te doen waartoe wij zijn geroepen.

We worden komende zondag bij onze naam geroepen. Het enige dat ons te doen staat is: goed horen! Dat er maar een nieuwe wind gaat waaien. Ook door onze levens.

Ad van Nieuwpoort