Deze Zondag

Deze Zondag
Stem in de nacht

Het zijn barre tijden. Dagelijks worden wij geconfronteerd met sombere berichten: vluchtelingen zonder fatsoenlijk onderkomen, zorgen over de continuïteit van de energievoorziening, de torenhoge inflatie en de voortwoekerende oorlog in Oekraïne. Om nog maar te zwijgen over al die berichten over grensoverschrijdend gedrag en machtsmisbruik. ‘God lijkt wel heel ver weg te zijn’, verzuchtte laatst een gesprekspartner. Het kan soms inderdaad lastig zijn om in deze stortvloed van negatieve berichtgeving lichtpunten te ontdekken.

Ook voor Eli – een oude priester die verbonden is aan de tempel te Silo – zijn het moeilijke tijden. Zijn twee zonen gedragen zich schandalig en maken misbruik van de rechten die aan het priesterambt verbonden zijn. Het is een barre, lege tijd. De ogen van Eli zijn dof en zijn zicht is slecht. Het is alsof de ogen van de oude priester de sombere situatie symboliseren.
En God lijkt te zwijgen….

Maar dan klinkt er uit het niets – in de stilte van de nacht – een stem. Het is de stem van de Eeuwige die roept. Niet Eli wordt geroepen, maar een jongen die als klein kind door zijn moeder naar de tempel is gebracht om God te dienen. Zijn naam is Samuel – een naam waarin de Hebreeuwse woorden voor ‘horen’, ‘naam’ en ‘God’ doorklinken.

In donkere tijden hoort Samuel tot driemaal toe Gods stem, om uiteindelijk gehoor te geven aan deze roeping en te zeggen: ‘Hier ben ik’.

Komende zondag gaan we luisteren naar dit verhaal over Gods stem die klinkt in de nacht en hopen we zelf ook die Stem te horen, licht te ervaren en – wie weet – ook onze roeping te vinden!

ds Charlotte van der Leest
 
terug