Deze zondag

Deze zondag
In het verhaal van de rijke man en de arme Lazarus wordt ons een ongemakkelijke spiegel voorgehouden. Want dat heerlijk stralend rijke leven van ons wordt verstoord door een arme Lazarus die op onze stoep wordt gelegd. Het is degene aan wie wij liever voorbijgaan, als het erop aankomt. Want die Lazarus willen we helemaal niet. Ook al zegt de Joodse traditie dat het in die vreemdeling in onze poort nog weleens om de Messias zou kunnen gaan.

Toch is dit opmerkelijke verhaal niet in de eerste plaats een oproep om wat meer aan armenzorg te doen. De naam Lazarus is afgeleid van Eleazar, dat letterlijk ‘Gods hulpe’ betekent. En met die naam wil gezegd worden dat we het zonder die Lazarus niet redden. Dat we zijn hulp heel hard nodig hebben. En dat we onszelf dus tekortdoen als we met een boog om hem heenlopen. Niet wij hebben hem wat te brengen in de eerste plaats, zo blijkt, maar het kon nog weleens zo zijn dat we zonder hem helemaal niet kunnen worden die wij zijn.

In die arme Lazarus uit de schoot van Abraham gaat het om onze troost in leven en sterven. Het is de vreemdeling die lijkt op de God van de bijbel. Hij die niet samenvalt met ons zelfvoldane leventje, maar ons wakker schudt uit onze bubbel om ons attent te maken op waar het om gaat in het leven.

Lazarus gaat ons voor komende zondag. De lijdende knecht is onze redding. Ga er maar aan staan. Gelukkig zal de engelenmuziek van Paganini ons naar de schoot van Abraham dragen, als bron van alle menselijkheid.

Voor wat nieuwe inspiratie. Hard nodig deze dagen…

Ad van Nieuwpoort
terug