Deze Zondag

Deze Zondag
Vergeving

We leven in tijden van blaming en shaming, zo lijkt het. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de buitenproportionele eisen die wij aan onszelf en aan anderen zijn gaan stellen. Een overspannen werk- en leefklimaat zorgt ervoor dat wij elkaar voortdurend de maat nemen of juist zelf ontsporen. Tegelijk worden fouten, misstappen, onheus gedrag genadeloos afgestraft. Daarachter schuilt het waanidee dat het leven ‘kreukelloos’ zou kunnen zijn. En dat wij allemaal moeten passen in de perfecte mal waarin wij onszelf en anderen persen. Zoals de gebitjes van onze pubers allemaal in een perfecte vorm gegoten moeten worden, zo ook ons leven. En het gevolg is dat er voor vergeving en mildheid nauwelijks meer plaats is. ‘Vergeving’ is een zeldzaam fenomeen geworden. Ook in bepaalde delen van de kerk is dit kind met veel orthodox badwater weggespoeld. Maar een samenleving waarin vergeving niet meer wordt gekend en geoefend, daar is kortsluiting aan de orde van de dag. Zowel maatschappelijk als persoonlijk.

Als de aartsvader Jakob is gestorven en begraven komt ineens bij de broeders van Jozef de angst weer bovendrijven. Nu vader dood is, vrezen ze opnieuw voor wraak vanwege wat zij jaren geleden hebben misdaan. Terwijl Jozef nog zo had gezegd dat het kwade ten goede was gekeerd en er opnieuw begonnen kon worden, is de angst voor vergelding blijven liggen op de bodem van hun ziel.

Hoe kan het verleden toch een mens achtervolgen! Ook al is alles uitgesproken en is vergeving aangezegd? Het verhaal van Jozef geeft het op een indrukwekkende manier taal. Zo gaat dat dus tussen mensen. Je denkt verder te kunnen met elkaar en met jezelf en ineens is dat geschonden verleden daar weer. ‘Vrees niet!’, zo zegt Jozef opnieuw, ‘God heeft het omgerekend ten goede…’. En daarmee troost hij hen. Opdat zij verder kunnen.

Over die troost in hooggespannen tijden gaat het op de zondag van de eerste advent. Met natuurlijk dat woord van de profeet erbij. Ruimte voor vergeving en opnieuw beginnen. We vieren het aan de tafel van de uittocht waarvan de kist van Jozef een teken is. Opdat er geweten wordt van een uitweg uit alles wat ons belast.

Ad van Nieuwpoort
 
terug